Nestle, Kit Kat: Matcha Maccha, Strawberry, Bakeable Pudding, Otona No Amasa

Jeśli kiedykolwiek spojrzeliście na opis mojego bloga, to pewnie wiecie, że mieszkam w cudownej krainie, w której oprócz mnie żyją także różowe jednorożce, pod nogami plączą się gromady meksykańskich maluchów (czyt. chihuahua), w rzekach płynie mleko, wodospady ubijają winogrona na czerwone wytrawne, a na drzewach rosną miliony odmian Kit Katów. Nie wiecie jednak, że koniec września i początek października w krainie tej oznacza czas zbiorów, robienia przetworów i chomikowania co najlepszych łakoci na długą i srogą zimę. W tym czasie jednorożce zmieniają kolor grzywy z jasnoróżowej na niemal wiśniową, chi zaczynają kopać podziemne norki, by przygotować się na zimowy sen, a z kitkatowych drzew spadają najpiękniejsze i najbardziej dorodne okazy. Z tych ostatnich zazwyczaj robię dżemy, wypiekam chleby, mielę je na mąkę i ubijam masło. Tego roku postanowiłam jednak zachować kilka sztuk, by móc wam je zaprezentować. Specjalnie wybrałam cztery – każdy z innej bajki, by czytelnik znalazł coś dla siebie.

Nie przedłużając zatem, bo pozostałe słodycze czekają na obróbkę, a chi prosiły o pomoc przy kopaniu norek, prezentuję wam mały zestaw niespotykanych Kit Katów prosto z batonikowych drzewek.

Kit Kat mini Green Tea (Matcha Maccha Chocolate)

Kit Katy o smaku zielonej herbaty, jak podpowiada zdrowy rozsądek, rosną na kitkatowych drzewach zielonoherbacianych. Znajdziemy je wśród liści, z których robiony jest popularny chiński napar, przez co pachną równie intensywnie, co on. Lekko słodko – owszem, w końcu zostały wzbogacone o czekoladę, ale zdecydowanie bardziej wytrawnie, herbaciano. W ich jasnozielonej polewie zatopione zostały ciemnozielone ziarenka będące pokruszonymi liśćmi, co z kolei wyróżnia je spośród stonowanych batoników rosnących na innych drzewkach tego samego sadu.

Do testu zielonej wersji Kit Kata zasiadłam z mieszanymi uczuciami. Prawdę powiedziawszy herbaciany zapach na tyle odstrasza, że w ogóle nie miałam ochoty na konsumpcję i cieszyłam się, że całość waży tylko 12 g. Nie pomyliłam się, myśląc, że aromat będzie odpowiadał smakowi. Batonik okazał się tak mało słodki, że niemal mdły, a do tego dziwny, bo jak można jeść herbatę w formie masy czekoladowej? Nie wiedziałam nawet, czy zdołam go dokończyć, ale jakoś się udało. Podczas konsumpcji z twarzy nie znikała mi jednak kwaśna mina, a także nie przestawałam się martwić, czy w pewnej chwili nie będę musiała wstać z łóżka i biec do toalety. W związku z tym dosłownym seansem grozy zielonoherbacianemu Kit Katowi wystawiam 2 chi, choć jednocześnie muszę przyznać, iż jest na tyle osobliwy, że z chęcią kupiłabym go raz jeszcze, ale w europejskiej wersji Chunky (pielęgnuję moje masochistyczne zapędy).

Waga: 12 g (według internetów 11,3 g)
Kcal na sztukę: 63 kcal (na opakowaniu)
Kcal na 100 g: 557 kcal (własne obliczenia)
Ocena: 2 chi (ze wstążką będącą nadzieją na przyszłość)

---

Kit Kat mini Strawberry

Po drugiego Kit Kata z testowej serii musiałam się schylić, gdyż w naturalnych warunkach rośnie on na maleńkim krzaczku tuż obok truskawek. W przeciwieństwie do nich batonik pachnie jednak sztucznymi owocami (najbliżej mu do żelków Buziaczków od Fruit-telli, skądinąd bardzo smacznych) lub gumą do żucia. Choć aromat ów z pewnością jest spełnieniem snu małego dziecka, niestety odstrasza osoby, które głową już dawno odrosły od krawędzi stołu. Tak jak poprzednio, w jasnej (jasnoróżowej) polewie batonika znajdziemy ciemne (ciemnoróżowe) kawałki czegoś, tym razem chrupiącego i lekko kwaśnego, co działa na jego korzyść. Niestety, znajdziemy tam również dziwny proszek, jakby niezmielony cukier, który obrzydza jamie gębowej cały produkt. Ponadto Kit Kat jest słodki do granic możliwości, a przygodę z nim można porównać do jedzenia bryłki różowego cukru.

Choć nie krzywiłam się, konsumując, jak w przypadku zielonej herbaty, ponownie wystawiam 2 chi. Tym razem bez szans na ponowny zakup.

Waga: 12 g (według internetów 13 g)
Kcal na sztukę: 70 kcal (wartość znaleziona w Internecie)
Kcal na 100 g: 538 kcal (własne obliczenia)
Ocena: 2 chi

---

Kit Kat mini Bakeable Pudding

Jeżeli w dzisiejszych czasach jakiś baton ma szansę zostać nazwany innowacyjnym, to tylko Kit Kat Bakeable Pudding. Został on bowiem stworzony z myślą o przygotowaniu w piekarniku, dzięki któremu nabiera chrupiącej skórki (jak ciastko z Mc Donald’s!) i uwalnia nowe smaki. Wystarczy piec go przez pięć minut, by cudownie się zarumienił i roztoczył aromat po całej naszej kuchni. Coś wspaniałego! W momencie, gdy mleczny kolor przechodzi w beżowo-karmelowy, wiemy, że jest gotowy. Na „surowo” smakuje jak zwykła biała czekolada, ewentualnie z dodatkiem karmelu, po przygotowaniu zaś jak prażone orzechy (takie jak na festynach czy przy cmentarzu na pierwszego listopada) albo zatopiona w rozgrzanym karmelu chałwa z bardzo wyraźnym maślanym posmakiem (świeżo upieczone maślane ciastka?). Jest okrutnie słodki, ale to jego zaleta. Pachnie jak karmelowy popcorn – jeśli od czasu jego wprowadzenia byliście w Multikinie, to z pewnością znacie ów zapach. Lekko duszący i przytłaczający, ale jednocześnie kuszący i słodki. Aż szkoda, że baton jest taki mały, bo po zjedzeniu ma się ochotę na więcej.

Z czystym sumieniem przyznaję mu 5 chi ze wstążką, a jeżeli w przyszłości będzie mi dane spróbować większego lub większej ilości pod rząd i nadal będę tak zachwycona, zmienię na 6 chi.

Waga: 12 g (według internetów 11 g)
Kcal na sztukę: 64 kcal (wartość znaleziona w Internecie)
Kcal na 100 g: 581 kcal (własne obliczenia)
Ocena: 5 chi (i wstążka)

---

Kit Kat mini Dark (Otona No Amasa)

Gdybym miała kierować się opakowaniem wyglądającym jak pudełeczko z ekskluzywnego sex shopu, zapachem najcudowniejszej gorzkiej lub deserowej czekolady, a także nazwą tego Kit Kata (Otona No Amasa oznacza „słodycz dla dorosłych”), od razu przyznałabym mu 6 chi i zakończyła test. Jednakże w życiu nic nie jest takie, jakim się wydaje (poza rzeczami, które z całą pewnością są). Weźmy na przykład takiego Kit Kata Dark… smakuje dobrze, jeśli jeść go w całości (jak Grześki w deserowej czekoladzie, Prince Polo albo coś w tym rodzaju), ale kiedy ugryziemy samą czekoladę… fuj. Nie tylko przywodzi na myśl koszmar dziecięcych lat*, czyli wyrób czekoladopodobny, ale również przypomina go w konsystencji. Ma w sobie te same ziarenka (cukru?) co pozostałe mini Kit Katy, szczególnie zaś wersja truskawkowa. Paskudztwo! Całość szybko pogryzłam i przełknęłam, bo tylko w ten sposób nadawała się do jedzenia i wydawała smaczna.

Nie ukrywam, że ciemnemu Kit Katowi bardzo chciałabym przyznać 4 chi, ale jak pomyślę o jakości polewy… brrr! Pomimo tortur, jakie mi zafundował, stwierdzam jednak, że – tak jak w przypadku zielonej herbaty – z chęcią spróbowałabym wersji Chunky. Jeśli kiedyś na nią trafię, na pewno kupię i może nawet zmienię ocenę. Do tego czasu baton musi się zadowolić marną trójeczką.

* Dotyczy wyłącznie ludzi „starszej daty”, czyli będących dziećmi jeszcze w XX wieku (tak, on naprawdę istniał i nie, nie żyły wtedy dinozaury), a dokładniej: będących dziećmi przez trochę więcej niż trzy ostatnie lata XX wieku. „Późniejsze dzieci” mogą niestety (stety! – nie macie czego żałować) nie znać smaku wyrobu czekoladopodobnego.

Waga: 11-12 g (według internetów 11,6 g)
Kcal na sztukę: 64 kcal (na opakowaniu)
Kcal na 100 g: 551 kcal (własne obliczenia)
Ocena: 3 chi

---

Dane zbiorcze:
Wartości odżywcze: nieznane
Skład: nieznane
Producent: Nestle
Upolujesz w: tylko kraina jednorożców (noo… może jeszcze Allegro)
Cena: bezcenne (ewentualnie 2 zł/2 sztuki + 8 zł przesyłka, ale uwaga! – przemytnicy czasem krzywdzą unicorny, które na co dzień pilnują kitkatowych drzewek)

---

Pozdrawiam machając dłonią brudną od kopania chilich norek.