Jutrzenka Dobre Miasto, Krówka produkcji ręcznej: o smaku advocatu, orzechowa

Dzisiejszą recenzję dedykuję veli, która zmartwiła się, że to już koniec cukierkowych testów.

***

Dawno porządnie nie odwiedziłam Tesco. Co prawda byłam w nim kilka razy, odkąd zaczęła się zima, nie zagłębiałam się jednak w ulubione alejki, nie kontemplowałam nowości, tak naprawdę nie nastawiałam się na zakupy. Porządne odwiedziny bowiem to wyprawa samotna, tylko ja i granatowy plastikowy koszyk, z listą rzeczy potrzebnych (bądź nie), z portfelem pełnym zasobów (zawsze). Ponadto te kilka ostatnich wstąpień do marketu zakrawało o zdradę, bo nie było to „moje”, położone piętnaście minut piechotą od domu Tesco, ale inne, znajdujące się w jednej z galerii handlowych. Wstyd i hańba.

Do odwiedzenia starego przyjaciela w końcu skłoniły mnie, a raczej zmusiły, kończące się zapasy mrożonego szpinaku. Śmiejcie się bądź nie, ale Tesco naprawdę oferuje bardzo fajny szpinak w liściach: „bryłkowy”, nie zaś w formie wielkiego brykietu, który ostatnio waliłam młotkiem do mięsa i ochlapałam całą kuchnię zielonymi włóknami – nie było mi do śmiechu podczas ich szorowania, do tego o wiele tańszy od produktów znanych marek. Podczas ostatnich odwiedzin w markecie wzięłam od razu pięć opakowań, aaale nie miało być o szpinaku, tylko o czymś innym. Czymś, czyli krówkach produkcji ręcznej firmy Jutrzenka Dobre Miasto, których cztery smaki już prezentowałam. Z tego, co zdążyłam zauważyć na kartonie, do pełnego zestawu brakuje mi jeszcze jednej sztuki: waniliowej, co z czasem zapewne nadrobię.

Tym razem z kartonów wygrzebałam jedną krówkę o smaku advocatu, drugą orzechową. Muszę przyznać, że aby znaleźć odpowiednie sztuki, sporo trzeba się było naprzerzucać. Albo to Tesco ma problem z przechowywaniem słodyczy na wagę, albo same krówki z Jutrzenki są kiepskie jakościowo. Nie dość, że ich rozmiar rozciąga się od żałosnego po ogromny (ok, produkcja ręczna, wybaczam), to jeszcze pomadki są tak twarde, że można by złamać na nich ząb. Przy kartonach stałam dobrych kilka minut, grzebiąc i ściskając co okazalsze sztuki. Głaz, metal, kamień, drewno… o, ta się nada. W końcu trafiłam na miękką o smaku advocatu (tu zadziwia mnie inna rzecz: dlaczego czarne opakowanie?!) i jedną jako-tako zdatną orzechową, co łącznie dało 52 g i 77 gr. Czy będą dobre – to miałam dopiero odkryć.

Krówka o smaku advocatu

Kto jak kto, ale ja jako pierwszą musiałam wybrać pomadkę alkoholową. Spodziewałam się, że będzie jasna w kolorze, a w smaku jajeczna, jak to advocat (brandy + cukier + żółtka + śmietana + wanilia). Czarne opakowanie mogło stanowić „zmyłkę przeciwnika” z kolorystyką nieatrakcyjną dla dzieci, poza tym krówka musiała być inna od mlecznej, która zajęła już papierek żółty.

Po wyjęciu tajemniczego słodycza z opakowania okazało się jednak, że jest ciemny. Ciemny na zewnątrz, ciemny w środku, w zapachu trochę jak stary tłuszcz (i/lub jak Krówka Popularna z Sycowa, brrr), w smaku zaś likierowy. I bynajmniej, nie jest to żadna odmiana likieru jajecznego, na co wskazywałaby nazwa, ale twór kakowo-rumowy (za obecność rumu dałabym sobie nadkroić małego palca u stopy).

Alkohol, jak pisałam, czuć, ale niebyt mocno. Podczas konsumpcji o wiele bardziej zajmowała mnie przyjemna konsystencja krówki, czyli krucha skorupa połączona z wewnętrznym miękkim, ciągnącym się i likierowym karmelem. Muszę przyznać, że jest to pierwsza tak zbliżona do ideału krówka Jutrzenki, jaką udało mi się testować, a jednocześnie wyjątkowa, bo pozostałe w kartonie były kamiennymi kamieniami o strukturze kamieni. I nadal nie wiem kogo za to winić: producenta czy market.

Przyznaję jej 5 chi, bo uważam, że jest najsmaczniejsza z testowanych, ale poskreślam, że sądzę tak tylko dlatego, że miała najlepszą konsystencję. Nie wiem, jak przedstawiałyby się moje uczucia względem krówek, gdyby poprzednie były równie świeże lub ta podobnie twarda i nieżyciowa. Ocena dotyczy zatem tej konkretnej sztuki, a nie pomadek advocatowych z Jutrzenki w ogóle.

Ocena: 5 chi

---

Krówka orzechowa

Jeśli narzekałam, że w poprzedniej krówce czuć stary tłuszcz, to tylko dlatego, że nie próbowałam jeszcze orzechowej.

Ta krówka jest zupełnie inna od jutrzenkowych sióstr. Nie dość, że zapachem przywodzi na myśl gorszą wersję Krówki Popularnej (choć myślałam, że to niemożliwe) albo pączka, którego właścicielka cukierni próbowała sprzedać przez tydzień, z nikłym rezultatem, codziennie odsmażając na głębokim, starym tłuszczu, to jeszcze konsystencją nie przypomina kruchej krówki, ale bezczelną, jednolitą mordoklejkę.

Krojąc ją na pół, omal nie złamałam noża. Wcale nie żartuję! Może i nie posiadam zestawu kuchennego za kilka tysięcy, który dałby radę przekroić nawet diament, ale bez przesady. Jeśli nóż wygina się na boki, nie mogąc wejść w krówkę, to znaczy, że ze słodyczem coś jest nie tak.

I faktycznie, jest. Określenie krówki mordoklejką to bardzo łagodny, zachowawczy wręcz akt uchwycenia jej jestestwa. W rzeczywistości orzechowa wariacja jest stwardniałym dziegciem, który włazi w zęby, nie da się go pogryźć, przerzuć, połknąć ani zrobić niczego innego. Starotłuszczowy zapach przenosi się na smak, który atakuje podniebienie kilkuletnim, przemaślonym popcornem. W skrócie: nic gorszego.

Nie rozumiem, jak można te pomadki kupować. Mam nadzieję, że trafiłam na wadliwy sort (w co wątpię), bo inaczej… nie wiem. Naprawdę nie polecam krówek o orzechowym smaku. Jeśli życie wam miłe i jeśli macie w sobie choć odrobinę litości, nie krzywdźcie żołądków tym czymś.

Ocena: 1 chi

.

Klijnij po krówki firmy Jutrzenka Dobre Miasto i Solidarność
 Kliknij po krówki firmy Syców i Śnieżka
Kliknij po krówkowy baton Grunchy firmy Ania