Zott, Belriso Winter poncz owocowy

Od ponad roku, a może i od dwóch lat, ryże na mleku są dla mnie kompletnie nieatrakcyjne. Za duże, za gęste, zbyt zapychające. Ponieważ moje wieczorne degustacje składają się z jogurtu i części stałej – czekolady, wafla, batona, ciach – nie odczuwam potrzeby katowania żołądka treściwym deserem, po którego skończeniu nie będę miała ochoty na nic innego, w efekcie czego albo zrezygnuję ze słodycza, albo wepchnę go na siłę i będę się czuła źle, bo przecież za godzinę czeka mnie kolacja. Jak tu żyć?

Coś się jednak zmieniło. W zasadzie to zmieniło się sporo. Nie rozpisuję już degustacji, nie trzymam się dat ważności – choć wciąż próbuję – a zdarzają się dni, kiedy w ogóle nie jem niczego słodkiego. Robię powtórki, przyjmuję prezenty i tradycyjnie załamuję ręce, że nie dam rady zjeść wszystkiego, co do tej pory zgromadziłam. Ale przejmuję się jakby mniej. W zeszłym roku martwiło mnie 70 produktów na liście posiadanych słodyczy, obecnie zaś wzruszam ramionami, widząc ich w Excelu 120.

Na Belriso Winter poncz owocowy natknęłam się w czasie, gdy było mi już wszystko jedno. Zapcha? Trudno. Przedłużę listę? No i co? Nie zjem wafla/batona/ciastek/czekolady? Zjem kolejnego dnia, albo i nie. Zresztą był to ostatni dzwonek, żeby spróbować limitowanej, zimowej edycji deseru. To cud, że ostała się na sklepowych półkach i znalazłam ją tuż przed rozpoczęciem maja.

Belriso Winter poncz owocowy

Poncz owocowy z rumem to w 100% moje smaki, sądzę więc, że gdybym bardziej interesowała się ryżami na mleku, prezentowany dziś wariant deseru marki Zott znalazłby się w moim koszyku dawno temu. Skądinąd teraz nadrabiam zaległości, bo w lodówce już chłodzą się dwie nowe wersje konkurencyjnego Riso, w planach zaś mam wyprawę do Leclerca po smak laskowoorzechowy.

Najbardziej ekscytujący element Belriso Winter poncz owocowy – rum – występuje w produkcie wyłącznie jako aromat. Odkrycie tego faktu bardzo mnie zasmuciło, na szczęście dokonałam go dopiero pod koniec degustacji. Wcześniej byłam przekonana, że w składzie znajduje się co najmniej spirytus. Sugerowały to rumowo-owocowy (bananowy!) zapach, mleczna warstewka zlizana z wieczka i każda łyżeczka deseru.

Zimowe Belriso było rzadkie, wodniste. Nie chciało dać się nabrać na łyżeczkę, zamiast tego od razu z niej spływało. Przez ów upór nie mogłam wykonać atrakcyjnych zdjęć, ale trudno, opublikowane przynajmniej ukazują prawdę. Ryżu w produkcie znalazło się tylko 8%. Przeważało mleko (59%), na drugim miejscu zaś stanął sos (15%). Resztę składu (18%) zajmowały wszelakie śmieci inne.

Na 15% sosu w Belriso Winter poncz owocowy składał się głównie cukier, potem wiśnie (16%), czerwona porzeczka (8% – dokładnie połowa z wiśni), truskawki, śliwki i maliny (po 5 i 4%). Cukier znajdował się również w mlecznej zawiesinie – na piątej pozycji – co wpłynęło na wysoką słodycz produktu. Ryż był przyjemnie twardawy, mączny. Owoce występowały w całości i w kawałkach, a także pod postacią pesteczek (śliwki i wiśnie nie, całe szczęście).

W połowie deseru Belriso Winter poncz owocowy było mi już za słodko (cukrowo), niemniej degustację uważam za udaną. Produkt jest bardzo rzadki, gdyż występuje w nim za dużo mleka i za mało ryżu, dla mnie jednak to nie jest to rzecz niewybaczalna. Wolę mleczną zupkę od zapychającego betonu.

Jakość poszczególnych warstw jest zadowalająca. Ryż nie strupiał, a owoców znalazło się w deserze dużo. Rum pieści kubki smakowe, acz żałuję, że jest jedynie aromatyczną iluzją. Produktem można się i najeść, i zaspokoić słodyczowy głód. Gdybym jednak miała do tworu Zotta wrócić, wybrałabym Belriso Krówkę.

Ocena: 5 chi

Skład i wartości odżywcze: