Wielki test czekoladowych ryżów na mleku: Riso (Muller), Belriso (Zott), Ryzio (Łowicz), Ryż na mleku (Milbona)

Na koncepcję dzisiejszego wpisu wpadłam jednocześnie bardzo dawno i zupełnie niedawno. Bardzo dawno, ponieważ przed założeniem bloga zapisałam w notatniku kilkaset (!) pomysłów na recenzje i teksty niedzielne. Tkwią tam do dziś, acz o większości zapomniałam, przesunęłam je w czasie lub zrezygnowałam z realizacji. Dopiero niedawno za to uznałam, że skoro ryż na mleku wrócił do mych łask, mogłabym przetestować coś klasycznego. A z racji tego, że nie chciałam się rozdrabniać i pisać miliona osobnych recenzji, podjęłam decyzję o jednej dłuższej. I oto jest.

Jeśli podoba wam się ta forma, dajcie znać. Może jeszcze się na nią skuszę.

Riso Czekolada – Muller

Jako pierwszy degustacji poddałam ryż na mleku ukochanej marki Muller. W jego składzie na czołowym miejscu znalazło się mleko pełne (42%), potem maślanka i woda. Tytułowego bohatera numer jeden – ryżu – jest 6,3%, czekolady w proszku 2,2%, a zwykłej czekolady 0,1%.

Deser waży 200 g i dostarcza 110 kcal w każdych 100 g.

Szata graficzna jest przyzwoita i profesjonalnie wykonana, a kolorystyka elegancka. Obrazki mają dobrą rozdzielczość, co nie każdemu producentowi się udaje, choć oczywiście powinno. Kubeczek jest pełen klasy, acz nie do końca rozumiem, o co chodzi z tym niedźwiedziem. Z ryżem na mleku mi się nie kojarzy.

Riso Czekolada pachnie cudownie, zupełnie jak lody czekoladowe. Na górze spoczywa dużo mlecznej zawiesiny. Ryż jest twardawy, mączny i przyjemny. Występuje w takiej ilości, że deser nie przypomina ani zupy, ani betonu. Sos jest mocno czekoladowy, znów jak lody. Czuć w nim lekką proszkowatość.

Deser marki Muller to porządna porcja czekoladowości. Marka nie przesadziła ze słodyczą, a ryżu jest w sam raz. Odrobinę przypomina mi wariancję na temat Monte.

Ocena: 5 chi

---

Belriso czekolada – Zott

Belriso marki Zott różni się od poprzednika już pod względem użytych surowców i wartości odżywczych. Zawiera aż 126 kcal w 100 g, przy czym kubek to znów 200 g produktu. Na pierwszym miejscu w składzie występuje mleko (59%), potem sos czekoladowy (15%, z czego czekolada zajmuje 16,5%). Śmietanka znajduje się dużo dalej i jest jej 7%. Ryżu odrobinę więcej, bo 8%.

Szatą graficzną Belriso przypomina Riso – nic dziwnego, wszak to główni konkurenci – acz moim zdaniem jest od niego odrobinę ładniejsze. Po ściągnięciu wieczka również zadowala wzrok konsumenta, bo deseru jest dużo. Zaczyna się tuż pod krawędzią, co pozytywnie działa na psychikę.

Na górze kubeczka widnieje mleczne i bardzo rzadkie – rzadsze od mullerowego – jeziorko. Jest słodkie, przyjemne. Czuć w nim… biszkopty. To miłe wrażenie nie opuściło mnie do końca degustacji.

Sos w deserze ryżowym marki Zott jest wyraźnie ciemniejszy. Pachnie intensywnie kakaowym kremem z wafelków, czym ponownie pokonuje Riso. Smakuje lekko truflowo. Jest mleczny pod względem konsystencji, czyli rzadki. Znajduje się oczywiście na spodzie.

Bohater tytułowy numer jeden, a więc ryż, jest gumowo-twardawy. Z zewnątrz miękki, w środku al dente. Ponadto mączny. Niby taki jak w Riso, a jednocześnie inny, gorszy. Występuje go więcej niż w poprzedniku.

W całokształcie Belriso czekolada jest w porządku, ale tylko tyle. Nie zachwyca. Przypomina zupę z gumowo-twardawym ryżem, mleczno-biszkoptową zawiesiną i truflowym sosem czekoladowym. Pod względem smaku jest lepszy od Riso, ale ma dużo gorszą konsystencję.

Ocena: 4 chi

---

Ryzio z sosem o smaku czekoladowym – Łowicz

Z deserem ryżowym marki Łowicz spotkałam się po raz pierwszy. Kalorycznością odpowiada raczej Belriso niż Riso, ponieważ dostarcza 123 kcal w 100 g. Waży odrobinę mniej od poprzedników, bo 180 g.

Na pierwszym miejscu w składzie występuje mleko pasteryzowane, potem wsad o smaku czekoladowym i ryż. Śmietanki zabrakło, a zawartość wypisanych surowców nie została określona procentowo.

Warto również zauważyć, że sos w deserze Ryzio jest o smaku, a nie czekoladowy.

Szata graficzna produktu jest PRL-owska, ścianki zaś miejscami obdrapane. Wygląd nie zachęca do zakupu. Pozytywne emocje wzbudza dopiero sam deser, ponieważ jest go dużo. Zaczyna się tuż pod krawędzią, niemalże jak Belriso. Pachnie mlecznie, czekoladowo i słodko. Prawdopodobnie bliżej mu do Riso, acz trzeba brać pod uwagę fakt, że desery jadłam dzień po dniu i mogę się mylić.

Jasna zalewa w Ryziu jest mleczna, gęstawa i jakby galaretowata. Sos również jest gęsty, a do tego przyjemnie kakaowy, delikatnie proszkowaty. Dopiero po chwili degustowania zorientowałam się, że oba smaki są wyciszone, schowane za kotarą mdłego bezsmaku. Wielka szkoda.

Najgorszym elementem deseru jest ryż, a raczej ryżowa ciapa. W konsystencji okazał się tradycyjnie mączny, ale przede wszystkim rozmiękły, jakby producent zostawił garnek na gazie i zapomniał o nim. I jakby ryż gotował się nie kwadrans, ale co najmniej godzinę. Gdyby posiedział w wodzie jeszcze choćby minutę, stałby się proszkowatym i niejadalnym pseudobudyniem.

Ryzio z sosem o smaku czekoladowym mogę pochwalić za proporcje warstw, jednak to tyle. Jakość jest okropna, co widać zwłaszcza po rozciapanym ryżu. Deser przypomina mleczno-wodny budyń z sosem kakaowym i mączną papką. Na domiar złego ogólny bezsmak zawiera w sobie nutę podejrzanej goryczy lub czegoś równie paskudnego. Po degustacji w ustach zostaje niesmak.

Ocena: 2 chi ze wstążką

---

Ryż na mleku z sosem kakaowym – Milbona

Na koniec zostawiłam deser, który jest wyjątkowy, bo nie czekoladowy, ale kakaowy. Waży 200 g i dostarcza 118 kcal w każdych 100 g.

Na pierwszym miejscu w składzie widnieje mleko pełne (56%), potem niestety woda, cukier, ryż (9%), kakao w proszku o obniżonej zawartości tłuszczu (0,7%) i zwykłe kakao w proszku (0,3%). Reszta to dodatki.

Szata graficzna ryżu na mleku marki własnej Lidla jest przeciętna, typowo dyskontowa. Ani ziębi, ani grzeje. Deseru znajduje się w kubeczku przyjemnie dużo. Na oko jest gęsty i żelkowaty, bardzo zwarty. Ziarna ryżu widać gołym okiem i sprawiają wrażenie podejrzanie wąskich, jakby użytym ryżem była odmiana jaśminowa (?; nie jestem pewna, nie czuję się specjalistką od odmian ryżu).

Produkt pachnie czekoladowymi, intensywne kakaowymi i słodkimi lodami. Zawdzięcza to ciemnemu sosowi, którego na dnie znajduje się sporo. Posiada jednolitą i gęstawą konsystencję. Smakuje kakaowo, a jednocześnie… hmm… iglastymi krzakami z cmentarza, których nazwy nie znam.

Biała zawiesina okazała się bardzo mleczna, przyjemna. Niesamowicie gęsta, przez co – w połączeniu z dużą ilością ryżu – deser jest niemal nieruchomy.

Ryżu znajduje się w deserze od zatrzęsienia. Nie jest twardy, jak w Riso czy Belriso, ani też papkowaty, jak w Ryziu. Zamiast tego okazał się gumowy, kauczukowy. Kiedy się w niego wgryzałam, w pierwszej chwili próbował odbić moje zęby i wrócić do pierwotnego stanu, a dopiero potem ulegał. Typowy kauczuk

Choć w komentarzach pod recenzją Grand Dessertu Double Nut o deserze Milbony pojawiły się ciepłe słowa, nie mogę ich potwierdzić. Dla mnie deser jest przeciętny. W smaku akceptowalny, w konsystencji niestety okropny. O ile znaczącą gęstość mogłabym znieść, o tyle kauczukowy ryż wyklucza ponowny zakup.

Ocena: 3 chi ze wstążką

---

Składy i wartości odżywcze:

---

Ranking smaku:

I miejsce – Riso marki Muller
II miejsce – Belriso marki Zott
III miejsce – Ryż na mleku marki Milbona
IV miejsce – Ryzio marki Łowicz

***

Doceniasz moją pracę? „Postaw mi kawę” i pomóż rozwijać blog – dla Ciebie i innych osób. Dziękuję :)