Vobro, cukierek Caramelli

Vobro to marka, z którą mam trudne relacje. Pierwszego produktu – morskiego zestawu czekoladek Frutti di Mare – próbowałam sto lat temu. Całkiem mi smakował, choć ze względu na wysoką i plebejską cukrowość nie kupiłabym go ponownie. Kolejnym był już niestety jednoznacznie paskudny Michaś. Jakość i smak batona obrzydziły mnie na tyle, że odechciało mi się dawania producentowi kolejnych szans.

Jak zapewne wiecie, nie byłabym sobą, gdybym jednak trzeciej szansy marce nie dała. Problem w tym, że zrobiłam coś, czego sama nie rozumiem. Znając już średnią – delikatnie mówiąc – jakość słodyczy Vobro, w sklepie zapakowałam do koszyka… wszystkie. A jakiś czas później pojechałam dokupić jeszcze dwa nowe.

O tym, co sobie zafundowałam, będziecie czytać przez kolejne tygodnie. Wielkie emocje należy dawkować.

Caramelli

Michasia, Michasia Białego oraz Truflę dekorowaną kupiłam w Delikatesach T&J – sklepie należącym do sieci Społem. Bohatera dzisiejszej recenzji z kolei – cukierka Caramelli – nabyłam na wagę w Carrefourze, będąc w markecie z Pyszczkiem. Ponieważ spodziewałam się efektu, poprosiłam o tylko jedną sztukę.

Podczas owej pamiętnej degustacji na talerzyku znalazło się kilka różnych słodyczy. Na zewnątrz było dosyć ciepło, ale wszystkie trzymały fason. No, prawie wszystkie, Caramelli lepił się do noża, palców i warg. Był okropnie tłusty i spocony. Na domiar złego obszedł szronem, choć w szafce nie przeleżał nawet miesiąca od dnia zakupu. Niech żyje jakość słodyczy tego producenta!

Cukierek marki Vobro pachniał obrzydliwie: polewą stworzoną z taniego kakao i wstrętnego tłucholu. Gdyby ktoś mi go podsunął pod nos w trakcie blind testu, uznałabym, że mam przed sobą Sękacze Wisły.

Wyglądał też nie za pięknie, bo był niemrawy w przekroju. Kolory niemal się zlały, były poszarzałe i brudne. W środku spodziewałam się zastać karmel, tymczasem było to jakieś znikające w tunelu światło – metafora przyjemności fundowanej przez degustacje produktów Vobro.

Esencją cukierka był tłuszcz. Czułam go w zapachu, powodował lepienie się produktu do wszystkiego, czego dotknął, a także wpłynął na smak. Konsystencją Caramelli przypominał dużo miększe, bo zatłuszczone Dumle. Był gumkowaty, ziarnisty, zwarty i dziegciowy, ale przy tym tak nasączony tłuszczem (słowo-klucz recenzji), że palec przeszedłby przez niego na wylot.

W Caramellim nie zabrakło również alkoholu, sztandarowego składnika produktów marki Vobro. (Nie wiesz, jak podkręcić smak? Zasyp produkt cukrem albo zalej spirytusem!). Całość wyszła kakaowa i karmelowa w sposób najbardziej tani i ordynarny z możliwych. Do wszystkiego się to-to lepiło, a już najbardziej do umysłu, trwale krzywdząc ośrodek pamięci. Nie zjadłam nawet połowy.

Ocena: 1 chi
(bo mniej się nie da)