Ehrmann, Grand Dessert White Choc Kokos-Mandel

Z uwagi na nieubłagane daty ważności przed potencjalnie unicornowym Grand Dessertem White Choc Kokos-Mandel spróbowałam zapowiadającego się jako mniej ciekawy wariantu White Choc Erdeere. Co istotne, okazało się, że budyń z pianką o smaku owoców sezonowych nie tylko jest bardzo dobry, ale wręcz należy do ehrmannowej czołówki. Do dziś przebiega mnie dreszcz na myśl, że chciałam kupić tylko jedną sztukę, by wziąć więcej wariantów White Choc Kokos-Mandel i Double Toffee.

Nie ukrywam, iż przystępując do degustacji dzisiejszego bohatera, liczyłam na wiele. Po pierwsze jest to produkt Ehrmanna. Po drugie przedstawiciel rodziny Grand Dessertów. Po trzecie stanowi iście raffaellowe połączenie białej czekolady, kokosa i migdałów. Czy ktokolwiek o zdrowych zmysłach mógłby przypuszczać, że produkt okaże się średni lub niesmaczny? Nie, to wykluczone!

Grand Dessert White Choc Kokos-Mandel

White Choc Kokos-Mandel to tegoroczna nowość, którą Ehrmann promował w social media – albo to instagramowi masochiści z całego świata promowali ją sami – odbierając zmysły mieszkańcom państw pozbawionych stałego dostępu do jego asortymentu. Nic dziwnego, że złapałam się na haczyk.

Grand Dessert White Choc Kokos-Mandel marki Ehrmann dostarcza 131 kcal w 100 g.
Deser o smaku białej czekolady z kokosowo-migdałową bitą śmietaną waży 190 g i zawiera 249 kcal.

Po otwarciu deseru Ehrmanna spotkało mnie rozczarowanie. Bitej śmietany było mało, na dodatek jej stan pozostawiał wiele do życzenia. Wnioskując po kolejnych dwóch sztukach i mając porównanie z wersjami z truskawkową bitą śmietaną oraz toffi, po prostu taki jego… niech będzie, że urok.

Bita śmietana rozpływa się i znika w mgnieniu oka. Jest tłusta, nietreściwa i niespójna. Fakt ów przestaje dziwić w chwili, gdy przekonamy się, iż znajdują się w niej wiórki kokosowe. Niezbyt dużo, ale najwyraźniej tyle wystarcza, by cudowna dotąd konsystencja uległa pogorszeniu: rozrzedzeniu i rozje...

Nie zachwyca również zapach. Grand Dessert White Choc Kokos-Mandel przywodzi na myśl tłusty słodki sos kokosowy albo tłustawy likier bezalkoholowy. W pierwszym odczuciu jest ładny, ale drugi i trzeci niuch odbierają entuzjazm. Aromat z lekka mdli i nie ma niczego wspólnego z Raffaello. Co innego smak – w śmietance rzeczywiście odnotujemy podobieństwo do kremu z wnętrza kokosowych pralinek Ferrero.

Budyń w kokosowo-migdałowym Grand Dessercie nie jest tak gęsty, jak zwykle. Na łyżeczce trzęsie się niczym galaretka, a po odwróceniu kubeczka do góry dnem odrywa się – odmlaskuje się od plastiku – i tylko czeka, żeby wypacnąć na ziemię. Nie ma w nim wiórków, więc nie wiem, skąd ta zmiana. Smakuje przede wszystkim cukrowo, dopiero potem zaś białą czekoladą.

Grand Dessert White Choc Kokos-Mandel jest przyjemnie aksamitny, lecz zupełnie rzadki (oczywiście jak na Grand Desserty). Z uwagi na obecność wiórków kokosowych w bitej śmietanie – całe szczęście, że się nie memłają – górnej warstwy jest mało i znajduje się w tragicznym stanie (jakby chciała, a nie mogła). Budyń trzęsie się na podobieństwo galaretki i podejmuje próby ucieczki z kubeczka, jak tylko degustator spróbuje go przechylić pod niebezpiecznym kątem. To deser nie dla ryzykantów.

Migdały w puddingu wpływają jedynie na raffaellowy smak bitej śmietany (jest przepyszna!) – w innej postaci nie występują. Biała czekolada jest mizerna, bo skryta za ścianą cukrowości. Całokształt nie jest niedobry, ale na pewno rozczarowujący. Rzadko i z bólem serca wystawiam Grand Dessertom mniej niż 5 chi, ale ten sezonowy wariant nie zasłużył na więcej. Za to gdyby cały deser smakował jak bita śmietana…

Ocena: 4 chi

Skład i wartości odżywcze: