5 miłych wydarzeń z ostatnich tygodni

Im ciemniej, zimniej i mokrzej, tym więcej smutków mnie dopada. Wy też zauważyliście u siebie taką zależność? Żeby nie pozwolić zmartwieniom wygrać, postanowiłam powynajdywać nowe ciekawe aktywności i zająć nimi wolny czas. Dzięki temu po pracy, której też wzięłam na barki całkiem sporo, zostaje mi kilka godzin, a potem można już położyć się spać i tym bardziej nie myśleć (co najwyżej śnić kiepskie sny). Hmm, nadal nie brzmi to zbyt optymistycznie, a przecież nie taki przyświecał mi cel, gdy zaczynałam pisać. Natychmiast się poprawiam i odtąd aż do końca wpisu będzie już tylko pozytywnie!

Niniejszym zapraszam na prezentację moich wypełniaczy czasu z ostatnich tygodni oraz rzeczy zaplanowanych na przyszłość bliższą i dalszą. Bonusowo dorzucam powiadomienie o zmianach, które częściowo pewnie i tak już odnotowaliście (ciastko dla spostrzegawczych).

Stand up Wrocław

U schyłku wakacji zaczęłam interesować się stand upem. No dobra, interesować się to spora przesada. Obejrzałam kilka występów, wśród których znalazłam i takie, które mnie rozbawiły, i takie, które wywołały lawinę rozpaczliwych myśli pokroju: co ja robię z życiem…?. Jedno jest jednak pewne, w przeciwieństwie do śpiewanych, przebieranych i przaśnych kabaretów ta forma rozrywki trafiła w mój gust.

Zanim porządnie wkręciłam się w oglądanie stand upu, minęły kolejne dwa miesiące. Szacuję, że pod koniec października nie było już dnia, w którym nie zobaczyłabym choćby dziesięciominutowego występu. Jeśli chodzi o popularnych polskich komików, przemaglowałam Youtube doszczętnie i wywróciłam na drugą stronę. W końcu jednak podziwianie występów zza szklanego ekranu laptopa przestało mi wystarczać.

W końcu musiało do tego dojść. Inteligentne facebookowe algorytmy wyczaiły, co mnie zajmuje, i tak oto trafiłam na stronę sporego, ponieważ organizowanego w całej Polsce wydarzenia: STAND-UP SHOW 2019 – The Best of. Ku mej rozpaczy odkryłam, że sprzedaż biletów zaczęła się w wakacje i pozostały już tylko pojedyncze ochłapy. Zrozumiałam, że jeśli zdecyduję się pójść, nie będę mogła zabrać ze sobą nikogo, bo jaki jest sens dojechać na miejsce razem, a potem siedzieć trzy kilometry od siebie?

Z decyzją nosiłam się kilka dni. Wwiercała mi się w umysł i szarpała poczucie spokoju niczym watę cukrową. Któregoś dnia tuż przez zaśnięciem – wspomnę jeszcze, że było po 3:00 – uznałam, że nie można być życiową parówą. Otworzyłam laptop i kupiłam bilet. Wiem, że będę się świetnie bawić, zwłaszcza że od tego czasu kupuję bilety także na mniejsze stand upy, na które chodzę albo z koleżanką, albo sama. Polecam komików ze Stand-up Polska. Nie polecam Brothells. Ach, no i kocham Bartosza Zalewskiego.

Rammstein koncert: Europe Stadium Tour 2019

Za chwilę część z was otworzy oczy tak szeroko, że straci gałki, a część gruchnie szczęką o podłogę na tyle mocno, że przebije się przez beton i zgarnie zębami kawałek ziemniaka, który sąsiad właśnie nabił na widelec (smacznego). Muszę bowiem podzielić się z wami faktem, iż nigdy nie byłam na koncercie. Jeśli dobrze pamiętam, raz zahaczyłam o jakiś darmowy pod Tesco, no i oczywiście kilkukrotnie miałam przyjemność podziwiać wielkich artystów z popularnego zespołu No Name na festynach wiosennych. Na takim prawdziwym jednak moja szacowna noga nie postanęła nigdy.

Koncerty nie są moją bajką. Dużo ludzi, godziny wyznaczane przez kogoś innego niż ja, na dodatek zazwyczaj niedogodne, i cała seria aspektów przemawiających na ich niekorzyść. Jednocześnie od dawna wiem, że są dokładnie dwa zespoły, na których koncertach muszę się pojawić, a potem mogę już spokojnie umierać, bo nie będzie do zrobienia w życiu niczego więcej.

Stało się. Na Facebooku zahuczało od wieści, że w lipcu 2019 roku do Polski przyjedzie Rammstein. Natychmiast zapisałam się na powiadomienia o wydarzeniu, a w dniu sprzedaży wraz z koleżanką – skądinąd tą od stand upu – odświeżałyśmy stronę, byle załapać się na dobre miejsca. Udało się dopiero po dwóch godzinach, a na wysyłkę trzeba było czekać miesiąc, jednak bilety już są w moich łapkach. Nie mogłam wymarzyć sobie lepszego startu przygody koncertowej, zwłaszcza że wydarzenie przypada… na dzień po moich urodzinach! Rammstein: Europe Stadium Tour 2019 w Chorzowie to będzie czad.

PS Oficjalnie ogłaszam, iż do zaliczenia został mi już tylko koncert Die Antwoord. Potem mogę umrzeć.

Black Friday 2018

Nie tylko kupowanie biletów na ekscytujące wydarzenia stanowi tegoroczną nowość w moim jakże fascynującym życiu. Po raz pierwszy skorzystałam także z Black Friday. Ponieważ przez lata ignorowałam mniejsze i większe usterki oraz nieprawidłowości domowych sprzętów elektrycznych i elektronicznych, trochę mi się tego nazbierało. Oczywiście nie wymienię wszystkiego naraz, trzeba wybierać.

Na pierwszy ogień poszły atrybuty dnia powszedniego, czyli telefon i myszka. Ukochany Samsung Galaxy S5 dotarł do kresu sił i aktualnie wlecze się z prędkością ślimaka wrzuconego na żwir. Co chwilę się wiesza, rzuca błędami niczym słabi stand uperzy sucharami i coraz częściej powtarza, że mnie nie lubi, od czego pęka mi serce. Mimo oporów emocjonalnych postanowiłam posłuchać rady Kasi Klich i podczas Black Friday wymieniłam go na nowszy model, a konkretnie Samsunga Galaxy S8 (nie uznaję smartfonów spoza tej serii). Przyszedł do mnie ponad tydzień temu, jednak wciąż leży w kartoniku, bo nie mam śmiałości wynosić go poza dom bez szkła hartownego i obudowy ochronnej. Przegrałam już za to najważniejsze pliki.

Drugi gadżet to myszka komputerowa. Przez ponad rok używałam modelu Logitech otrzymanego od dystrybutora Skittles wraz z halloweenową wersją cukierków Skittles Darkside. Była to moja pierwsza myszka bezprzewodowa i nie mam jej do zarzucenia absolutnie niczego. Po tym, jak dokonała żywota, kupiłam koszmarek Trusta, któremu bateria wysiadła po dwóch tygodniach, podobnie jak kolejna. Model uzyskany w ramach reklamacji cierpiał na tę samą przypadłość, więc zażądałam zwrotu pieniędzy i na Black Friday zamówiłam myszkę bezprzewodową Logitech M220 Silent. Ma wyłącznik, z którego korzystam podczas oglądania filmów z łóżka, cichutkie klawisze o bardzo wysokiej czułości – za to kółko chodzi jak traktorek – i jest piękna. Niektóre moje urządzenia lubię, inne kocham. Myszkę pokochałam.

Youtube, Netflix i moc kina wszelakiego

Kiedy nie chodzę na stand upy, nie przepuszczam pieniędzy na koncerty i telefony oraz nie ekscytuję się swoją myszką (ekhm), namiętnie oglądam filmy. Po tym, jak wyoglądałam cały materiał na kanale Youtube 7 metrów pod ziemią, postanowiłam znaleźć coś nowego. Przeczytałam kilka zestawień zacnych polskich youtuberów i tak oto trafiłam na Sfilmowanych. Śledzę ich od ponad tygodnia i wciąż trudno mi ustalić, czy bardziej uwielbiam za to, że polecają masę wartościowych filmów i robią rzetelne, profesjonalne recenzje, czy jednak nienawidzę, bo po stawieniu czoła kilku nagraniom z rzędu moja lista filmów do obejrzenia wydłuża się o milion pozycji. Już wiem, że prędzej umrę, niż podołam wszystkim.

No dobra, mimo wylądowania na filmowej minie przeważa sympatia. Po wielu miesiącach nieoglądania tworów pełnometrażowych wreszcie przywróciłam się do porządku i znów nałogowo oceniam obejrzane produkcje na Filmwebie. Co jednak ważne, dzięki Sfilmowanym moje oczy nie wypływają na arcydziełach, które uzyskują gwiazdkę, ale jaśnieją na seansach przyjemnych i pożytecznych, bo skłaniających do przemyśleń. Żałuję jedynie tego, że nie mam z kim o nich podyskutować.

Zmiany na blogu: logo + zdjęcia

Na koniec powiadomienie o zmianach. Jak już pewnie zauważyliście, Living zyskał logo. Jako zdolna kreatura zrobiłam je samodzielnie w edytorze dostępnym na stronie firmy, która zaproponowała mi współpracę. Nie ze wszystkim potrafiłam sobie poradzić, ale właściciele firmy są bardzo pomocni i szybko odpowiadają na maile (mają siedzibę za wschodnią granicą, acz można pisać z nimi po polsku).

Nowe logo, a niekiedy także tło, pojawiło się na:

• blogu,
• Facebooku,
• Instagramie,
• Google+.

Co ważne, logo wszędzie może wyglądać – i wygląda – inaczej, bo w edytorze jest kilka widoków do wyboru: z obrazkiem, bez obrazka, w różnych układach itd. Polecam się pobawić, potestować.

Wraz z logo wymieniłam też stare zdjęcia, które możecie znaleźć na podstronach:

• O mnie,
• Skala chi,
• Współpraca,
• Kontakt,
• Wish List,
• Polityka prywatności.

Zachęcam do obejrzenia zdjęć, bo mają ładną kolorystykę. Wykonał je mój znajomy fotograf StrawberrySweet, za co serdecznie dziękuję. Jak podrosną mi włosy, pewnie umówię się na kolejną sesję i znów je wymienię. Muszę wyjaśniać dlaczego? Mam nadzieję, że nie. I że sami wyłapaliście myśl przewodnią wpisu, czyli że w ostatnim czasie stagnacji staram się mówić: nie.

***

Co miłego w ostatnich tygodniach przydarzyło się wam?
Czy planujecie na najbliższy czas lub przyszły rok coś ekscytującego?