Mimo iż od zakończenia XX wieku minęło już prawie dwadzieścia lat, w sklepach wciąż jeszcze można znaleźć sporo perełek rodem z ubiegłego stulecia. Co ważne, nie chodzi tu wcale o cenę, skład czy klasę. Zdecydowanie nie każdy tani produkt o niezbyt urodziwej szacie graficznej można nazwać XX-wiecznym. Kiedy jednak się na takowy trafi, rozpoznaje się go bezbłędnie. Przynajmniej jeśli parę lat się w tym XX wieku żyło i miało styczność z ówczesną modą produkcyjną.
Seruś waniliowy z pomarańczami i kawałkami czekolady
Seruś marki OSM Krasnystaw to produkt tak idealnie XX-wieczny, że niejednemu dinozaurowi zakręci się w oku sentymentalna łza. Całe jego jestestwo – z szatą graficzną, nazwą i marką na czele – błaga o uwagę ludzi urodzonych ponad dwadzieścia lat temu. Mnie deser mleczny kupił momentalnie. Mimo iż nie dorasta do pięt wymyślnej konkurencji z zagranicy, którą na dodatek dostaniemy w co drugim sklepie, jest w tej swojej oldschoolowości uroczy i atrakcyjny. Mało tego! Każdy, kto jadł serki homogenizowane w XX wieku, wie, że współczesne wersje nie są nawet w połowie tak dobre.
Seruś waniliowy z pomarańczami i kawałkami czekolady marki OSM Krasnystaw dostarcza 121 kcal w 100 g.
Serek homogenizowany waniliowy z wsadem waży 150 g i zawiera 182 kcal.
Po zerwaniu starodawnego sreberkowego wieczka z Serusia zrozumiałam, że nie pomyliłam się we wstępnej ocenie. Deser z Krasnegostawu pachnie bezczelnym, tanim… i absolutnie doskonałym serkiem waniliowym z XX wieku. Jednocześnie bardzo mocno przywodzi na myśl waniliowy twaróg zmielony na idealną masę do naleśników lub sernika. W aromacie pojawia się naturalny, atrakcyjny kwasek twarogu. Jest wyrazisty, co przeciwników twarogowej kwasowości może zniechęcić. Nie występuje za to zagrożenie sztuczności czy przesłodzenia. Wszystko jest takie, jakby wciąż trwał XX wiek.
Waniliowa baza serka z Krasnegostawu jest cudownie gęsta, idealnie aksamitna, tłuściutka, parafinowawa. Powoduje cierpkość na języku. Nie ma w niej nawet echa proszku – to doskonale przemielony na jednolitą masę twaróg do sernika. Nie odnajduję w tej warstwie żadnych wad.
Wsad owocowo-czekoladowy jest brzydki, na szczęście OSM Krasnystaw nie zastosował go wiele (oszczędność?). Myślałam, że przybierze formę dżemu, ale nie – to raczej sos. Zawiera nieznaczną ilość włókien pomarańczy. Blaszki czekoladowe są tradycyjnie niejadalne, jak w innych serkach i jogurtach. To oleista, plastelinowa masa a la kakaowa o smaku bez smaku. Całość wsadu wypada w porządku.
Seruś waniliowy z pomarańczami i kawałkami czekolady OSM Krasnystaw jest taki, jak się spodziewałam: esencjonalnie XX-wieczny. Serek okazał się cudownie gęsty, tłuściutko-parafinowawy i aksamitny, w smaku zaś pysznie waniliowy. Przywodzi na myśl prostą, klasyczną masę na sernik. Chętnie kupię go ponownie. To samo polecam zrobić innym dinozaurom miłującym tradycyjne serki homogenizowane.
Ocena: 5 chi
Skład i wartości odżywcze:
Nigdy nie mialam okazji go spróbować bo nie kojarze go z XX wieku… Rozumiesz xD ale widzialam go na polce i nawet zastanawialam się czy kupic bo pamiętam też że Szpilka go miala na Insta ale truskawke i właśnie myślałam nad kupnem truskawki albo jagody. Ta czekolada z pomarańczą by mnie kusila… Gdyby nie pomarancza xD sama czekolada byłaby dla mnie idealna :D Myślę ze kupie truskawke albo jagodke tylko zastanawiam się który lepszy :D
Ey, ale ja też go nie kojarzę z XX wieku. Możliwe nawet, że ten wariant smakowy powstał później :)
Serka waniliowego z wsadem owocowym bym nie kupiła. W pełni truskawkowy – owszem.
Ja Kransystaw kojarzę z tych jogurtów z musli, masła, idealnych serków wiejskich oraz zsiadłego mleka, ale dobrze że wychodzi im coś więcej niż klasyki. ;p
Ja z kolei nie znam wymienionych przez Ciebie produktów. Albo nawet o tym nie wiem :)
Nie kojarzę podobnie wyglądających serków z dzieciństwem, pamiętam zupełnie inne – takie w płaskich, prostokątnych opakowaniach, choć konsystencja się chyba zgadza. Ten jak widzę ma świetną strukturę, no ale skład bardzo nieciekawy. A w ogóle to ciekawa jestem, jak prezentował się skład serków z naszego dzieciństwa, czy używano wtedy tych wszystkich zagęstników i syropu g – f :P
Zdecydowanie odniosłam się do dzieciństwa w kontekście konsystencji serka. Opakowania kojarzę z przeszłości takie, jak napisałaś. Jeszcze miały pofalowane ścianki. Mmm, ależ ja lubiłam te desery.
Ja nie pamiętam, czy je lubiłam – kojarzą mi się miło, ale nie przypominam sobie, abym była jakąś szczególną fanką i na pewno wolałam Monte. Zjadłabym teraz taki waniliowy jak był za dawnych lat :)
W moim odczuciu prawdopodobne nawet przeciętnie dobry serek homogenizowany wygrywa z Monte :P
Te serki to moje dzieciństwo! Ale kiedyś była tylko wersja z jednorodną konsystencją, tzn. bez wsadu. Gdy te się pojawiły, zaczęły smakować jakoś gorzej… ale wciąż kojarzą się dobrze.
Teraz już tego typu nabiału nie jem, ale wciąż uwielbiam wspomniane wyżej serki wiejskie czy masło.
*Krasnegostawu
Jakie serki tej marki możesz mi polecić?
Bardzo dziękuję za zwrócenie uwagi <3 Poprawione.
Kochałam ten serek. Jak wszystkie Serusie. Kochałam, i będę nosić w sercu, bo z końcem lutego zjechały ostatnie sztuki serusiow z wsadami owocowymi. Teraz dostępne są juz tylko tradycyjne – Czekolada lub Wanilia. A co do Krasnegostawu – regionalny patriotyzm zawsze nakazuje mi kupować produkty tej firmy. I nie żałuję bo są sto razy lepsze niż konkurencja. Chociażby śmietana – nie jest zagęszczana mąką. Mimo ze jestem 400 km od domu rodzinnego zawsze wybieram produkty „lokalne”
Moja bliska osoba tak kocha lokalny podlaski ser żółty, że mimo iż jest po trzydziestce, regularnie dostaje od rodziców paczki z tym serem (i lokalnymi jajkami od rolnika), bo nie da się go kupić w innych regionach Polski. Także rozumiem :D
Jak z pomarańczą to niekoniecznie smak, który do nas przemawia ;)
Kupcie, wyjem pomarańczę :D