Tuż przed tegoroczną Wielkanocą w asortymencie Milki pojawiły się trzy miniaturowe słodycze: dwie nadziewane krowy Moo – karmelowa i malinowa – i dyski czekoladowe Twists. Początkowo nie wiedziałam, czy warto je kupić, czy jednak lepiej skupić uwagę na nowościach innych marek. Ostatecznie podjęłam decyzję o upolowaniu nadziewanych krów, lecz dopiero jesienią, kiedy skończą się potencjalne upały.
Czekoladki Milki Twists nie trafiły na listę must-buy z trzech powodów: 1) porcja 14,4 g jest odpowiednia dla chomika dżungarskiego, 2) nie przekonuje mnie łączenie rodzajów czekolad w obrębie jednego produktu, 3) nawet gdyby połączenie okazało się smaczne – a nie wątpię, iż Milka umie w smaki – wciąż byłoby monotonne i nudne. Okazało się jednak, że pewien słodyczowy dealer miał w stosunku do mnie inne plany i chciał zobaczyć na blogu recenzję, więc wręczył mi czekoladki jako drobny upominek. Dziękuję!
czekoladki Milka Twists
Dopiero w tym roku nauczyłam się dzielić niechciane słodycze na realnie niechciane (m.in. nielubianych marek czy zawierające dodatki, których nie cierpię) i nawet jeśli smaczne, to… (tutaj należy wstawić słowo bądź słowa: nudne, małe, drogie, nieciekawe itp.). Ponieważ czekoladki Milki Twists należą do drugiej kategorii i jawiły mi się jako potencjalnie smaczne, tyle że nudne i małe, postanowiłam je zrecenzować.
Twists marki Milka dostarczają 533 kcal w 100 g.
Czekoladki Twists ważą 14,4 g i zawierają 77,5 kcal.
Dyskowe czekoladki Milki Twists pachną bardzo ładnie. Odniosłam wrażenie, że aromat składa się w 90% z czekolady białej i zaledwie w 10% z czekolady mlecznej. O ile w ogóle pachną mleczną, wszak dopuszczam możliwość autosugestii. (Trudno się nie zasugerować, widząc kolorystykę).
W rzeczywistości czekolady mleczna i biała zajmują tyle samo miejsca. Dyski są subtelnie lepkie, ale nie topią się w palcach. Mimo skromnego rozmiaru są przyzwoicie twarde i treściwe. Podczas łamania pykają.
Czekoladki Twists Milki położone na języku topnieją w sekundę. Przemieniają się w bajecznie gęste bagienko. Są tradycyjnie drobnopyliste. Fioletowa krowa reklamuje je jako słodycze dla dzieci, więc zostały dopasowane rozmiarem do otworu gębowego mniejszego niż mój. Niczym olbrzym wrzucałam w otchłań spożywczą po dwie-trzy. Brakowało tylko liliputów, które związałyby mnie jak Guliwera.
Smak przedstawia się analogicznie do zapachu. Składa się w 90% z czekolady białej i w 10% z czekolady mlecznej. Biała jest przepyszna: waniliowa, plebejsko słodka, dziecięca. Dodatek mlecznej czekolady – również plebejskiej – sprawia, że czekoladki Twists Milki przywodzą na myśl alternatywną formę słodyczy z linii Kinder, głównie Kinder Niespodzianki i batoników Kinderki.
Biało-mleczne czekoladki Twists pozytywnie mnie zaskoczyły. Spodziewałam się nijakości i przyjemności godnej 3 bądź 4 chi, tymczasem dostałam Kinderki w wykonaniu Milki (smakowo zupełnie inne niż Milkinis!). Podczas gryzienia skromne dyski dają się poznać jako mięsiste i treściwe. Rozpuszczają się szybko, gęsto i bagienkowo. Smakują cudownie i przenoszą do dzieciństwa niczym wehikuł czasu.
Do czekoladek Milki nie wrócę, bo żeby mieć z nich porządną uciechę, musiałabym zjeść co najmniej cztery paczki. To z kolei oznacza wydatek większy niż w przypadku zakupu tradycyjnej tabliczki Milki liczącej 100 g. Dorosłym miłośnikom łączonych czekolad polecam więc łaciatą tabliczkę Happy Cow Milki.
PS Węglowodany 61 g (w tym cukry 61 g). Słodycze dla dzieci. He, he, he.
Ocena: 6 chi
(ocena jednorazowa)
Skład i wartości odżywcze:
Skład: cukier, tłuszcz kakaowy, odtłuszczone mleko w proszku, serwatka w proszku (z mleka), miazga kakaowa, tłuszcz mleczny, emulgatory (lecytyny sojowe, E476), pasta z orzechów laskowych, aromaty. Masa kakaowa w czekoladzie mlecznej z mleka alpejskiego min. 30 %.
Kalorie w 100 g: 533 kcal
Wartości odżywcze w 100 g: tłuszcz 29 g (w tym kwasy tłuszczowe nasycone 17 g), węglowodany 61 g (w tym cukry 61 g), błonnik 0,8 g, białko 5,4 g, sól 0,34 g.
Niby fajna sprawa, bo lubię łączenie czekolady mlecznej i białej, kusi też zapowiedź smaku kinderkow… No ale to jest takie tycie że szkoda gadać :D wolę zdecydowanie te kinderki kupić niż to maleństwo :D
Otóż to.
Pewnie, że dla chomika, a co Ty sobie myślałaś?! Na opakowaniu przecież widać, że zwierzak tym rzuca, to dyski to zabawy, a nie jakieś tam… co Ty chciałaś, żeby to czekolada była? Taak, gramatury… jak Domori neapolitanki i ich 4,7 gramów. No tak, pewnie bym umarła z przedawkowania zachwytu gdyby jeszcze te 0,3 g dołożyli.
Te zupełnie mi się nie podobają. Jakiś czas temu jadłam czekoladę w formie tego typu (producent określił je „Buttons”) i denerwowało mnie to. Wrzucenie dwóch-trzech na raz wydaje mi się okropnym postąpieniem z czekoladą, bo postrzegam to jako „dwie kostki na raz”, ale tylko tak myślowo, bo fizycznie to widzę, że ekhem. Pojedynczo? Tak jak by pojedynczo jeść po jednej pestce słonecznika (piszę o tych już łuskanych) czy drażu.
Ja słodycze niechciane tak podzielić umiałam od dawna, acz długo występował u mnie czynnik „bo czekolada”, że jak jakaś do mnie trafiła to chciana, czy niechciana… ech. Obecnie zaś zauważyłam, że strasznie dużo trafia do „nawet jeśli smaczne, to… „. Przeważnie cena, zawartość miazgi kakao-cukru. Jestem ciekawa, jak obecnie wyglądała by u mnie selekcja nowości Zottera, gdybym ich nie dostawała, a sama miała np. pójść do sklepu i po prostu kupić.
Waniliowa biała? Yhym Wanilina toż to! Miłe za to, że kojarzą się z czekoladkami Kinder, a nie są nijaką mieszanką. Kojarzę, że kieeedyś łaciata Milka mi smakowała bardziej od zwykłej, ale obecnie nie wiem, czy dlatego, czy czynnik „bo nowe i fajniusie”. Przy tamtej jednak lubiłam zabawę we wgryzanie się na różne sposoby.
I tak jednak… nie dla mnie. Kto by pomyślał?!
Ilość cukru… no co, najpierw narzekasz, że Ci gramów za mało, a teraz za dużo? Zdecyduj się!!!
Mogli dołożyć cukru, żeby czekoladki ważyły 100 g. To cudowny pomysł.