Na koniec przygody z batonami z Pasieki Łysoń zostawiłam maluchy: Miodowy Kłos Bakalię i Miodowy Kłos Migdał. Co prawda ważą po 45 g, czyli więcej niż niejeden konwencjonalny baton czekoladowy, jednak można je uznać za małe słodycze na tle kluczowych produktów polskiej marki: Miodowego Kłosa, Miodowego Kłosa z ciemną czekoladą i Miodowego Kłosa z białą czekoladą. Te warianty ważą niemal dwukrotnie więcej, bo 80 g. Mają też zupełnie inny skład, w którym bazowe zdają się płatki owsiane i ryż preparowany.
W serię batonów z Pasieki Łysoń – w tym Miodowy Kłos Bakalię – wyposażyła mnie pewna sympatyczna istota, której bardzo dziękuję. (I która oficjalnie dołączyła do grona moich niezawodnych testerów, którzy na pytanie o odczucia degustacyjne odpowiadają: no, dobre).
Miodowy Kłos Bakalia
Z każdą kolejną degustacją Miodowych Kłosów wpadam w coraz większe niedowierzanie, jak można produkować słodycze tak nietrwałe. O ile batony ważące 80 g początkowo jako tako trzymają się w ryzach i rozpadają dopiero w trakcie jedzenia, o tyle Miodowy Kłos Bakalia nadaje się jedynie do wyciśnięcia z opakowania, po czym ulega całkowitej autodestrukcji. Dodatkowo jest potwornie lepki w sposób aktywnie kleisty. Bez umycia rąk po degustacji zostawiałoby się na wszystkim irytujące ślady.
Miodowy Kłos Bakalia marki Pasieka Łysoń dostarcza 552 kcal w 100 g.
Miodowy baton z bakaliami Miodowy Kłos waży 45 g i zawiera 252 kcal.
Zdrowy baton z ziaren pachnie bardzo ładnie. Oddaje słonecznik w miodzie bądź innym słodkim lepiszczu, jednak nie sam, a połączony z ciastkową bazą. Jeśli poprosicie wujka Google o podpowiedź obrazową do frazy ciastka ze słonecznikiem, będziecie wiedzieli, który wypiek mam na myśli. Zdrowa gorycz ziaren miesza się ze słodyczą miodu (słodzidła) i ciastek. Całokształt jest łagodny i bardzo atrakcyjny.
Miodowy Kłos Bakalia wygląda zdrowo i apetycznie. Widać ogromne żurawińska, pestki dyni na sterydach, świeżutkie ziarna słonecznika i pokruszone prażone orzechy (w rzeczywistości migdały). Miód nie uzewnętrznia się wizualnie, ale wystarczy lekko trącić baton palcem, by odkryć jego potężną obecność.
Pasieka Łysoń sięgnęła po składniki najlepszego rodzaju. Słonecznik jest twardy, chrrrupiący, mięsisty, świeżutki i pełny smaku. Dynia powiela wszystkie walory poprzednika. Wprowadza do bakaliowo-przesłodzonej kompozycji nutkę naturalnej goryczy. Migdałów nie czuć w smaku – co wcale mnie nie dziwi; migdały i niektóre orzechy mają tendencję do ginięcia w obliczu wyrazistszych elementów – za to czarują konsystencją. Są świeże, mięsiste, odpowiednio twarde, a jednocześnie nawilżone, chrupiące.
Choć mogłoby się zdawać, że żurawina stanowi zwieńczenie, a może nawet zaledwie ozdobnik, szybko wychodzi na jaw, że jest jej w batonie sporo. Daje się poznać jako dość twarda od zewnątrz, sprężysta i żelkowa. Jest minimalnie nazbyt wysuszona. Smakuje bardzo słodko i wyraziście żurawinowo.
Zabawny ten Miodowy Kłos Bakalia. Wybrał się na wędrówkę ku ideałowi, bo odkrył w sobie potencjał – i słuszne! – ale w niedalekiej odległości od mety zdarły mu się buty i nie mógł zawędrować ani o krok dalej. Ma świetny skład i niemal doskonałe konsystencje poszczególnych surowców. Cóż jednak z tego, skoro miód smakuje po prostu cukrowo, a na lekcji o byciu łatwym i przyjaznym do spożycia baton spał?
Lepkość Miodowego Kłosa z bakaliami jest tragiczna. Trwałość zaś pozwala wysnuć przypuszczenie, iż nie wcale nie jest to baton, a tymczasowa sklejka, którą po wyciągnięciu wyciśnięciu z opakowania trzeba zjeść w stu kawałkach – dokładnie tak, jak słonecznik czy dynię z paczki. (Przed zdjęciami układałam go niczym puzzle). Gdyby nie poważne mankamenty, do batona zdecydowanie bym wróciła.
Ocena: 5 chi ze wstążką
Skład i wartości odżywcze:
Skład: migdały (26%), pestki dyni (25%), ziarna słonecznika (20%), miód wielokwiatowy (18%), żurawina suszona (11%): [żurawina, cukier, olej słonecznikowy].
Kalorie w 100 g: 552 kcal
Wartości odżywcze w 100 g: tłuszcz 37 g (w tym kwasy tłuszczowe nasycone 4,6 g), węglowodany 33 g (w tym cukry 25 g), błonnik 7,3 g, białko 18 g, sól 0,03 g.
Zero zbędnych chrupek, same bakalie, ach! Tego batona mogłabym spróbować, nawet mimo że się tak rozpada ^^ chociaż to ciekawe że jest aż tak nietrwały, skoro jest też jednocześnie lepki… No cóż, nawet jakbym miała go zjeść w milionach kawałków to i tak bym to zrobiła z chęcią ^^
Dodatki są za ciężkie albo „klej” za słaby, ot co.
Baton 45 g to niezły maluch, taak. 80 gramów to w ogóle w moim odczuciu giganty, co w sumie trochę mnie śmieszy, bo z kolei czekolada… no, ale wiadomo.
Nie podoba mi się robienie słodyczy i ogólnie rzeczy do jedzenia, których nie da się normalnie zjeść, czy to właśnie ze względu na rozwalającą się formę, czy inne tego typu czynniki. Lepkość? A fe, zwłaszcza w przypadku czegoś, czego nie da się zjeść widelczykiem (?).
Jak dynię i słonecznik zacnie czuć, to migdały miałabym gdzieś. Lubię je, ale są za popularne w słodyczach, bym dała im pierwszeństwo w takim batonie.
Suszona żurawina powinna być słodka? :> Jak z Mamą kupiłyśmy taką do masy makowej (Mama uwielbia żurawinę, ja dochodzę do wniosku, że ja niespecjalnie), to i tak była w cukrze, przez co musiałam ją myć i… zredukowałam ilość, jaką dodawałam. Moja „suszona żurawina idealna” powinna być kwaśna.
Jak i miód… Nie rozumiem dodawania najnudniejszego w smaku, skoro to ma być chyba ich flagowy składnik.
„Nie podoba mi się robienie słodyczy i ogólnie rzeczy do jedzenia, których nie da się normalnie zjeść, czy to właśnie ze względu na rozwalającą się formę, czy inne tego typu czynniki. Lepkość? A fe, zwłaszcza w przypadku czegoś, czego nie da się zjeść widelczykiem (?).” – Mnie też się nie podoba. I owszem, nie da się zjeść tego batona widelczykiem. Chyba że takim ze złączonymi ząbkami, przez niektórych zwanym łyżką.
Pałeczkami!