Od chwili założenia – a w ostatnich latach szczególnie często – na blogu pojawiają się recenzje wafli ryżoróżnych. Fakt ów zdaje się oznaczać, iż lubię je bardziej niż inne rodzaje pieczywa chrupkiego. O ile w odniesieniu do wacianego pieczywa typu Chaber lub skalistych kromek typu Wasa takie stwierdzenie rzeczywiście można uznać za prawdę, o tyle ogólnie – raczej nie.
Napisałam raczej, wszak sama nie wiem, który rodzaj pieczywa smakuje mi najbardziej. (Tu warto zaznaczyć, że smakuje i odpowiada to dwie inne rzeczy). W czasach licealno-studenckich moim Pieczywem Chrupkim Numer Jeden była maca, której po piętach deptały suchary. Wafli ryżowych niemal nie kupowałam, kukurydzianych i reszty prawdopodobnie nawet nie znałam. Co myślę o macy obecnie, po długich latach niejedzenia? By odpowiedzieć sobie na to pytanie, sięgnęłam po Macę pszenną i Macę razową marki Sante, produkowane dla Carrefoura i sprzedawane w serii produktów Carrefour Classic.
Maca pszenna – Sante, Carrefour Classic
Pszenna maca z Carrefoura występuje w kartoniku nieco większym od opakowania ryżu czy kaszy i liczącym 180 g pieczywa (w rzeczywistości więcej, ok. 200 g). Wewnątrz znajdują się dwie wygodne paczki w plastikowych obwolutach, dzięki którym po otwarciu kromki nie zwietrzeją tak szybko, jak zrobiłyby to w przypadku jednej dużej folii. W każdej obwolucie występuje siedem kromek macy pszennej.
Maca pszenna marki Sante z Carrefoura dostarcza 380 kcal w 100 g.
1 kromka macy pszennej *Carrefour Classic* waży 12,9 g i zawiera 49 kcal.
Maca pszenna od Sante w opakowaniu waży 180 g.
Tradycyjna maca pszenna pachnie subtelnie, cichutko. Niemal nie ma zapachu. Osiąga może ze 3% intensywności. Na dodatek wątki aromatyczne czuć dopiero po przyłożeniu nosa do powierzchni kromki, i to tylko w odpowiednich miejscach – tych przypalonych. Wówczas zdaje się słodkawa, chlebowawa.
Maca Sante z Carrefoura wyglądem niewiele różni się od macy pszennej innych producentów. Jest blada, fragmentarycznie przypieczona, a w niektórych miejscach nawet spalona. Kromki łamią się niczym lód na kałuży pod naporem zimowego trapera (a tym bardziej pośladków osoby, która urokliwie wywinęła orła na ślizgawce). Są perfekcyjnie suche, co wcale nie dziwi, gdy spojrzy się na skład.
Kromki macy pszennej z Carrefoura są twarde twarrrde. Zbyt twarde, by zakwalifikować je do tworów kruchych. Głośno chrupią. Niestety wykazują się intensywnie zwietrzałą bazą. Po wstępnym rozgryzieniu i wymieszaniu ze śliną bezzwłocznie gęstnieją, masowieją. Przeobrażają się w bezkształtną, bezcharakterną, pozornie lepkawą, mączną papkę. (Mączną w sensie papki wykonanej z mąki i wody, nie zaś mąki w proszku). Wchodzą w zęby, niemniej po chwili samoistnie je opuszczają i zostawiają buzię czystą.
Pod względem smaku maca pszenna Sante jest… hmm. Mączna, łagodna, niewypieczona. Przywodzi na myśl niedopieczoną bułkę pszenną bez dodatków. Albo pogrubione i utwardzone opłatki. Wyrozumiale określiłam ją: pszenną klasyką bez przypraw. Mniej wyrozumiale: wyrazem nijakości lvl hard.
Carrefourowa Maca pszenna produkowana przez Sante to pieczywo chrupkie, którego degustacja opiera się na kontemplacji konsystencji, wszak smak występuje w zaniku. Czujecie, że coś jecie, ale nie macie pojęcia co. Jeżeli nie przeszliście pełnoobjawowego covidu, a chcielibyście doświadczyć owego unikalnego stanu, możecie go sobie zaserwować za jedyne 2,75 zł.
Skupienie się na samej konsystencji wcale nie byłoby złe, gdyby tylko cechowały ją jedynie – lub chociaż w większości – pozytywy. Niestety maca pszenna z Carrefoura jest w znacznym stopniu zwietrzała, a sposób papienia nie należy do najatrakcyjniejszych. W rezultacie propozycja pieczywowa zdaje się tak żadna, że niemal nie istnieje. Już zapomniałam, że miałam ją w ustach.
Ocena: 2 chi
Skład i wartości odżywcze:
Skład: mąka pszenna, woda.
Kalorie w 100 g: 380 kcal
Wartości odżywcze w 100 g: tłuszcz 1,1 g (w tym kwasy tłuszczowe nasycone 0,2 g), węglowodany 80 g (w tym cukry 0 g), błonnik 2,9 g, białko 11 g, sól 0 g.
Gdzie kupić: Carrefour
Cena: 2,75 zł
Chyba nigdy nie jadłam macy, choć wygląd kromek wydaje mi się znajomy. Zdecyodwanie mnie nie zachęciłaś.
Do tej macy siebie też nie zachęciłam. Do innej za to podejdę przyjaźnie.
Macy nigdy nie jadłam, ale zawsze wydawała mi się czymś co może mi smakować. Hmmm, na sucho nie wiem czy bym została jej fanką – a przynajmniej nie tej konkretnej – ale z dodatkami mogłaby być w porządku :D
Maca czosnkowa z Nutellą, mmm ;>
U nas nigdy żadne chrupkie pieczywo nie bywało, macy nigdy nie jadłam. Nie ciekawi żadna. Wydaje się czymś okropnym.
Nie pamiętam, jakie miałam zapatrywania na macę przed spróbowaniem, ale prawie na pewno nigdy nie pomyślałam o niej jako o czymś okropnym.
Mama tak mi ją poopisywała, a ja tego typu tworów tak nie lubię, że po prostu czuję, że w moim świecie to „coś ble”.
Myślę, że mimo wszystkich walorów awokado odmiany hassa, nie doceniłabyś go, bo po prostu nie lubisz awokado. Ja mam tak z takimi „płatami do chrupania”.
Przeczytałam: płyty do chrupania. To nawet lepsze :D