36 pytań do zakochania – dr Arthur Aron (gra miłosna)

Walentynki, czyli międzynarodowy dzień zakochanych – błędnie uznawany za święto! – to doskonała okazja do pokazania bliskiej osobie, jak bardzo się ją kocha, ceni i szanuje oraz jak bardzo jest się jej wdzięcznym za obecność w życiu. 14 lutego można też kogoś poznać i dać sobie szansę na zakochanie, o ile oczywiście dana osoba czuje, że miłość jest dokładnie tym, czego jej brakuje.

Sposobów na zacieśnianie więzi z obecnym partnerem lub nawiązywanie wartościowej relacji z nową osobą jest wiele. Jeden z najciekawszych i oryginalnych stanowi gra miłosna, która zyskała popularność za sprawą pozytywnego wyniku naukowego eksperymentu. 36 pytań (do zakochania), bo o tej grze mowa, może stać się rewelacyjnym elementem celebracji walentynek.

Polecam wpis: Pomysł na walentynki dla dwojga i nie tylko. Atrakcje, gry, zabawy, życzenia, prezenty na walentynki [14 lutego]

„36 pytań” dr Arthur Aron – eksperyment

Geneza gry miłosnej w 36 pytań sięga końca XX wieku, kiedy to dr Arthur Aron – psycholog ze State University of New York w Stony Brook – przeprowadził eksperyment naukowy na grupie nieznających się osób o statusie wolnych strzelców. Połączył ich w pary, po czym poinstruował, w jaki sposób mają przeprowadzić grę. Uczestnicy wchodzili do pomieszczenia osobnymi wejściami, dzięki czemu wcześniej nie mieli okazji nawet się zobaczyć. W badaniu wzięły udział pary zarówno hetero-, jak i homoseksualne.

Eksperyment na każdej parze trwał 45 minut i rozgrywał się w ściśle kontrolowanych warunkach. W tym czasie uczestnicy siedzieli przy stole naprzeciwko siebie i zadawali sobie nawzajem pytania z wręczonej uprzednio listy. 36 pytań zostało podzielone na 3 zestawy po 12 pytań. Na każdy zestaw przypadało 15 minut, a do kolejnego należało przejść niezależnie od tego, czy ukończyło się poprzedni. Na koniec eksperymentu para musiała spojrzeć sobie w oczy i w ciszy wytrwać 4 minuty.

Wyniki eksperymentu dr Arthura Arona pojawiły się w czasopiśmie naukowym Personality and Social Psychology Bulletin w 1997 roku. W oryginale artykuł znajdziecie pod nazwą: The Experimental Generation of Interpersonal Closeness: A Procedure and Some Preliminary Findings. W popularnym obiegu eksperyment i grę miłosną nazywa się 36 pytań do zakochania, 36 pytań, żeby się zakochać czy 36 pytań na zakochanie.

36 pytań… żeby się zakochać? – cel zabawy

Czy w eksperymencie dr Arthura Arona rzeczywiście chodziło o wywołanie poczucia zakochania w eksperymentowanych? Jeśli tak, to tylko pośrednio. Warto wiedzieć, że jedna z badanych par wzięła ślub, kilka zaś się zaprzyjaźniło. Przede wszystkim jednak zdecydowana większość potwierdziła to, co eksperyment miał wykazać bezpośrednio, czyli że konkretne pytania zadawane w odpowiedni sposób są w stanie zbudować głęboką relację między dwójką nieznajomych.

Na jakiej zasadzie opiera się gra miłosna 36 pytań do zakochania? Głównie chodzi o treść pytań, poziom ich intymności oraz intensyfikację z każdym kolejnym. Podczas gdy pierwsze są błahe i służą rozruchowi, finalne stanowią delikatną psychoterapię, podczas której jedna osoba niejako pomaga drugiej uporać się z problemem osobistym. W trakcie zabawy uczestnicy odsłaniają się przed sobą, zwierzają się sobie i opowiadają o kwestiach, o których na co dzień nie rozmawia się z innymi ludźmi: marzeniach, pragnieniach, obawach etc. W efekcie powstają bliskość, intymność, zrozumienie, zaufanie.

Badani stają się wrażliwi i poruszeni, mówiąc o rzeczach dla nich ważnych bądź trudnych. Zawierzają nieznanemu partnerowi, zdradzają się przed nim. W zamian mogą doświadczyć empatii, jakiej nie dał im nikt inny, wszak wcześniej obawiały się porozmawiać z kimś na dany temat.

Dodatkowymi czynnikami sprzyjającymi skuteczności 36 pytań dr Arthura Arona są:

• maksymalne skupienie na sobie nawzajem – efekt „cały pokój znika”,
• patrzenie sobie w oczy – wyraz szczerości, prawdomówności, zrozumienia,
• bliskość fizyczna – rozmowa face-to-face,
• przyglądanie się drugiej osobie – nieświadome szukanie w niej podobieństw do siebie.

36 pytań do zakochania – zasady gry miłosnej dla par

Gra miłosna 36 pytań dr Arthura Arona wykorzystywana jako zabawa ma zasady delikatnie zmienione względem oryginalnej procedury eksperymentu. Przykładowo tutaj 45 minut podaje się jako czas umowny, a uczestników zachęca się do poświęcenia pytaniom czasu dłuższego i zagłębiania się w szczegóły. Poza tym nie powinno się przechodzić do kolejnego zestawu pytań, jeśli nie ukończyło się poprzedniego.

36 pytań na zakochanie – zasady zabawy:

1. Zaplanujcie grę miłosną tak, by mieć na nią co najmniej godzinę. Upewnijcie się, że nikt ani nic nie będzie wam przeszkadzać. Wyłączcie telefony!
2. Zajmijcie wygodne miejsce, w którym będziecie siedzieć blisko siebie – koniecznie na wprost siebie – oraz będzie możliwość patrzenia sobie w oczy.
3. Zadawajcie sobie pytania na przemian, jednak na każde odpowiadajcie oboje.
4. Odpowiadajcie szczerze i zagłębiajcie się w szczegóły, nawet jeśli owe szczegóły są trudne, by druga osoba mogła poznać was lepiej.
5. Po odpowiedzi na 36 pytanie spójrzcie sobie w oczy i pozostańcie tak w ciszy przez 4 minuty.

Gra miłosna: 36 pytań do zakochania – PDF

Przykłady 36 pytań, żeby się zakochać:

• Gdyby kryształowa kula mogła powiedzieć prawdę o tobie, twoim życiu, przyszłości czy czymkolwiek, co chciałbyś wiedzieć?
• Co najbardziej cenisz w przyjaźni?
• Jak oceniasz swoją relację z matką?
• Kiedy ostatnio płakałeś w samotności? Kiedy przy kimś?

Całość pytań zebrałam dla was estetyczny plik tekstowy. Zachęcam do pobrania i wypróbowania w walentynki czy w ramach innej okazji. Albo bez okazji :) Plik oczywiście jest darmowy. Enjoy!

36 pytań do zakochania – PDF

***

Doceniasz moją pracę? „Postaw mi kawę” i pomóż rozwijać blog – dla Ciebie i innych osób. Dziękuję :)

***

Co myślicie o eksperymencie dr Arthura Arona i grze miłosnej 36 pytań, żeby się zakochać? Przetestujecie ją z bliską osobą? Sama skorzystałam i potwierdzam, że umacnia więź. (Umacnia, nie zaś tworzy, ponieważ zabawę przeprowadziłam z osobą już mi znaną i dość bliską).